زندگی خیالی بیش نیست

من مدام فکر میکنم

انسانها چوب احساسات خود را میخورند عزیز

زندگی بدون احساس هم عالمی دارد

بسان حرکت در جاده یکطرفه بدون برگشت

من این جاده را دوست دارم

زمانه مرا تغییر داده است

کیست گریه های شبانه مرا برگرداند

من به آمار زمین مشکوکم

اگر این شهر پر از آدمهاست

پس چرا این همه دلها تنهاست

من نگاه های تورا نیز دوست ندارم

تو را هم دوست ندارم

معرفت در گرانیست!

دیگر برای(  او ) گریه نخواهم کرد.